محمد سهیلی، عضو هیات امنای مرکز پژوهش‌های شورای شهر مشهد در خصوص اقدامات پژوهشی که تا به امروز در حوزه زیارت استان انجام شده است، بیان کرد: توسعه کمی ‌و ‌کیفی ‌زیارت به سفارش استاندارای ‌توسط پارک فناوری در سال‌های ۸۹ و ۹۰ انجام شد. پس از این مورد سند فرهنگی‌ حوزه زیارت توسط شورای فرهنگی عمومی کشور تدوین وتصویب شد که در این حوزه مبناست. وی ادامه داد: در ضمن فعالیت‌هایی که در توسعه کمی و کیفی زیارت انجام شد می‌توان از پژوهش جامع جهاددانشگاهی به عنوان مدل شهر زیارتی نام برد که می‌تواند به نوعی محورهای گفتمان زیارتی را شکل دهد. بحث زیارت در حوزه بین‌الملل نیز کار جامعی بود که با مشارکت سازمان فرهنگ و ارتباطات به انجام رسید که زمینه سلسله مباحث گفتمانی را نیز فراهم کرد. سهیلی اضافه کرد: یکی از توصیه‌هایی که این طرح داشت برنامه‌ریزی نشست‌ها بود که سند آن نیز قابل استفاده است. فعالیت بعدی تدارک میز زیارت بود که سه عنوان زائر محوری در خدمات شهری، بهبود نگرش مجاوران و زائران و اعتمادسازی زائران نسبت به مجاوران از موارد پیشنهاد اصلی این میز است. وی عنوان کرد: از دیگر اقدامات در دست انجام می‌توان به تدوین سند ملی زیارت اشاره کرد که مبتنی بر مکاتبه تولیت آستان قدس با رئیس جمهور بوده و قرار است که پیش‌نویس این سند توسط آستان قدس رضوی تهیه شود، البته پیش‌نویسی که در حال تهیه است توسط دبیرخانه شورای عالی انقلاب تدوین خواهد شد که می‌تواند سند مبنایی باشد که در آینده مورد استناد قرار گیرد. سهیلی گفت: اگر قرار باشد در این حوزه رویکردی گفتمانی شکل گیرد چند نکته قابل تامل وجود دارد. به عنوان مثال باید بدانیم که این کار صرفا با محوریت فرهنگی اجتماعی قرار است انجام شود یا بحث گفتمان زیارت تمام ابعاد را در بر می‌گیرد. البته در طرح توسعه کمی و کیفی زیارت این عرصه‌ها برشمرده شده بود که معماری و شهرسازی، امنیتی اجتماعی، مدیریت فرهنگی و ... مد نظر قرار گرفته است. وی عنوان کرد: در مدل شهر زیارتی چهار دسته‌بندی صورت گرفته است که مواردی چون سیاستگزاری مدیریتی، فرهنگی اجتماعی، اقتصادی و زیرساختی را شامل می‌شود که به تعبیری ما می‌توانیم این کار را ناظر بر یک گفتمان شهری یا ملی تعریف کنیم یا تنها این گفتمان را ناظر بر مدیریت شهری شکل دهیم که باید تکلیف آن مشخص شود. سهیلی اضافه کرد: عناصر اصلی ‌که می‌تواند در این ‌گفتمان‌ مورد توجه قرار ‌گیرد بحث شهر زیارتی و مدل شهر زیارتی است که یک مبنای نظری قابل اتکا برای آن در اختیار است. مسئله بعدی که در حال حاضر در قالب سندی جامع توسط مرکز پژوهش‌های شورای شهر در حال انجام است، مسئله هویت شهر مشهد بوده که با مسئله زائر و زیارت بسیار ارتباط پیدا می‌کند. وی گفت: مسئله بعدی دو قطبی شدن زائر و زیارت است که باید مورد توجه قرار گیرد، چراکه خود این مسئله آسیب‌های زیادی را برای گروهی که از گردشگری مذهبی دفاع می‌کنند و گروهی که تنها زیارت را دنبال می‌کنند، می‌تواند به همراه داشته باشد. سهیلی ادامه داد: از مسائل مهم دیگر توجه به اقتصاد زیارت است. به عنوان مثال در مدل شهر زیارتی یکی از موارد مطرح شده مسئله اخلاق کسب و کار بود، به این معنی که ما باید چه کنیم تا کاسب‌ها برخورد مناسب با زائران و گردشگران داشته باشند؛ لذا زمانی که بحث اقتصاد زیارت مطرح می‌شود با مباحث فرهنگی و اجتماعی نیز آمیخته شده است. وی عنوان کرد: اصلاح نگرش مدیران، دست‌اندرکاران و ذی‌نفعان یکی از مواردی است که باید در نشست‌ها با آن‌های نیز پرداخته شود. چراکه مهم‌ترین اتفاق در هر طرح و برنامه تغییر نگرش مدیران است. تغییر نگرش کاری اساسی است و در نهایت اگر موفق شویم گفتمانی جدید را پایه‌ریزی کنیم این گفتمان بر شیوه تفکر مدیران در درازمدت تاثیر خواهد گذاشت.